Je kent het vast wel: je neemt je voor om het deze keer écht anders te doen. Je maakt een frisse start, voelt je gemotiveerd en denkt: nu ga ik goed voor mezelf zorgen.
Bij mij begon dat meestal tijdens de vakantie. Eindelijk de rust en ruimte om goed te eten, vaste slaaptijden aan te houden en mezelf serieus te nemen. Geen gehaast, geen rare werktijden, gewoon structuur en gezonde gewoontes. Ik voelde me fit, energiek en dacht: dit ga ik vasthouden.
En toen… begon het werk weer. Horeca, met de werktijden die daarbij horen. Avonden laat thuiskomen, nog iets eten omdat ik trek had, de volgende dag weer vroeg op. Binnen no time gleed ik terug in mijn oude patroon. Weg ritme, weg balans. En daar was ‘ie weer: die valkuil waar ik zó vaak ben ingetrapt.
Waarom gebeurt dit steeds?
Het is niet dat ik geen discipline heb. Het is ook niet dat ik niet wil. Maar goede zelfzorg gaat niet alleen over voornemens, het gaat ook over realiteit. En mijn realiteit was dat ik mezelf onderschatte. Ik dacht: als het in de vakantie lukt, lukt het straks ook wel. Maar dat vergat één belangrijk detail: vakantie en werk zijn totaal verschillende werelden.
De valkuil: alles of niets
Wat ik bij mezelf herken (en bij veel anderen hoor terugkomen), is dat we vaak denken dat zelfzorg een soort perfect schema is dat je moet volhouden. Zodra je een keer van dat schema afwijkt, voelt het alsof je hebt gefaald. En dan is de stap om helemaal terug te vallen ineens héél klein.
Wat helpt dan wél?
Vooruitdenken: Ik had beter stil kunnen staan bij de vraag: hoe ziet mijn week er straks écht uit? En hoe kan ik daar kleine stukjes zelfzorg in passen?
Flexibiliteit: Liever drie keer in de week gezond koken dan elke dag moeten en jezelf teleurstellen.
Mildheid: Niet streng zijn voor jezelf als het misgaat, maar kijken: wat werkte wel? En hoe pak ik het morgen weer op?
Zelfzorg is geen project
Dat is misschien wel mijn grootste les. Zelfzorg is geen tijdelijk project waar je een strakke planning voor maakt. Het is meer een soort voortdurend bijstellen. Kijken wat kan, wat past en vooral: wat je helpt in de situatie waar je nú in zit.
En weet je? Elke keer dat ik weer in die valkuil trap, leer ik iets nieuws. Over mezelf, over mijn patronen, en over hoe ik het de volgende keer net wat slimmer kan aanpakken.
Dus ja, ik begin regelmatig opnieuw. Maar misschien is dát juist wel zelfzorg: steeds weer terugkeren naar jezelf, ook al gaat het niet perfect.