We weten dat verandering nodig is, maar hoe die er precies uit moet zien, ontdekken we gaandeweg. Eén ding is zeker: het vraagt lef om de bestaande normen rond productiviteit en succes ter discussie te stellen. Want pas als we die durven bevragen, ontstaat er ruimte voor een samenleving die niet draait op uitputting, maar op balans.
De hypernerveuze samenleving tot rust brengen is geen luxe, het is bittere noodzaak. Voor de gezondheid van onszelf, onze organisaties én de generaties die volgen.
Wat betekent dit concreet?
Voor particulieren: zelfzorg is geen extraatje voor in je vrije tijd, maar een voorwaarde om je staande te houden. Denk aan keuzes maken die je energie geven, grenzen stellen en tijd nemen voor herstel.
Voor leidinggevenden: zelfzorg betekent ook voorbeeldgedrag tonen. Niet alleen door zelf je balans te bewaken, maar ook door ruimte te creëren voor je team. Een cultuur waarin pauzes, herstel en duurzame inzetbaarheid net zo normaal zijn als resultaten boeken.
Samen verantwoordelijkheid nemen
Een cultuur- en structuurverandering realiseren vraagt een lange adem. Overheden, maatschappelijke organisaties, bedrijven, professionals én burgers hebben elkaar hierbij nodig. Zelfzorg is de basis waarop die samenwerking kan rusten: alleen als we goed voor onszelf zorgen, hebben we de kracht om samen te bouwen aan een gezondere samenleving.
Laten we dus beginnen bij het kleinste ( en tegelijkertijd grootste ) wat we in handen hebben: hoe we vandaag met onszelf en elkaar omgaan. Vanuit die beweging kan stap voor stap de hypernerveuze samenleving plaatsmaken voor een samenleving die ademruimte kent.